martes, 30 de enero de 2018

Nietzsche


La locura en los individuos es rara, pero en grupos, fiestas, naciones y épocas, es la regla.

viernes, 26 de enero de 2018

El síndrome Selfie: de la moda al narcisismo.

Debido a la aparición de los selfies nos hemos convertido en una sociedad narcisista.

¿Y qué quiere decir ser una persona narcisista?

Pues veréis, según muchos expertos en psicoanálisis, las personas narcisistas tienen una baja autoestima que buscan compensar con una imagen diferente de su vida en redes sociales, intentando que los demás los admiren por sus atributos físicos o intelectuales. Dicha baja autoestima solo se mantiene alta mediante los "me gusta" que reciben sus fotos.

Además de esto, en una persona narcisista destacan otras características como:
  1. No saber escuchar, oír solamente para ver como descartar, negar, descalificar o ignorar el comentario ajeno.
  2. Preocuparse por sí mismo. Ser egoísta e interesarse por su propio bien.
  3. Sentirse por encima de los demás.
  4. Ser intolerante a la crítica.
  5. No aceptar responsabilidades.
¿Eres tú este tipo de persona?

Resultado de imagen de selfie

jueves, 25 de enero de 2018

Podemos mellorar a campaña de verán?

Acción promovida por somos tempo libre.

Somos Tempo Libre naceu da necesidade de pór en valor a educación no tempo libre dende todas as súa esferar, construíndo en positivo e dende a base. Porque cremos no gran poder da educación non formal, porque outro mundo é posible, porque somos parte importante no cambio, por iso Somos Tempo Libre. Únete!

Pediron información a todas as persoas que se desenvolven en calquera ámbito do tempo libre das súas achegas para poder presentar á Xunta de Galicia e así mellorar esta oferta dos seus campamentos. Estas son as súas conclusións:


En base ás achegas recibidas o colectivo Somos Tempo Libre elabora o seguinte documento. Baseado nas propostas recollidas en diversos ámbitos que teñen relación coa Campaña de verán, STL pescuda un modelo de campamento transformador que contribúa ao proceso educativo e á formación integral de todas as persoas que participen nel:

  1. ● Potenciar, manter e asegurar a continuidade da iniciativa da Campaña de verán como lugar de coñecemento, encontro, novas relacións e convivencia das mozas e mozos galegas; onde desenvolver unha actividade radicalmente distinta á vida cotiá de cadaquén e experimentar situacións que marquen parte do futuro e o porvir persoal das participantes.
  2. ● Marcar e dirixir, como organismo público e garante do interese xeral, as directrices e liñas básicas da actividade a desenvolver nos campamentos, pescudando na medida do posible, a aparición de comenencias que poidan desvirtuar a esencia e os obxectivos da Campaña de verán.
  3. ● Afondar na idea de campamento como espazo onde rapazas e rapaces poidan adquirir habilidades sociais, traballar en valores e desenvolver a autonomía persoal. Xerar espazos abertos para que as participantes socialicen libremente.Se alguén bota unha ollada aos proxectos realizados nos últimos anos para as distintas instalacións galegas onde se desenvolve a Campaña de verán, pode atopar un exceso de actividades de rotación, a levar a cabo en pequeno grupo, e unha carencia de momentos conxuntos e espazos que fomenten a espontaneidade e a liberdade. Propoñemos conxugar as actividades en grupo pequeno pechado con actividades en gran grupo no que todas e todos compartan e se coñezan.
  4. ● Reformular cronogramas para poñer en primeiro plano o carácter educativo dos campamentos. Combinar actividades físico – deportivas con outras que atendan á convivencia, á autoestima ou ao autoconcepto, ás habilidades sociais ou á igualdade. Precísanse espazos específicos para tratar en profundidade as emocións ou a afectividade. Son elementos transversais sobre os que se debe profundar e os campamentos son un espazo privilexiado.
  5. ● Adaptar as actividades ás características das instalacións e á súa contorna. Aprender de xeito significativo e manipulativo, poñer en valor o patrimonio social e cultural de cada lugar en particular e do rural en xeral, fomentar a interacción coa poboación próxima e achegar ás participantes ás tradicións de cada zona.
  6. ● Contar cun espazo de comunicación que fomente a asertividade, a escoita activa e a participación sosegada e crítica. Atopar un momento onde reflexionar sobre os contidos educativos da velada, o vivido durante o día enteiro, o camiñar do grupo, o que nos reconforta e nos fai sentir mellor e o que provoca conflitos. O clima reláxase. Conséguese un espazo case máxico para desenvolver unha expresión honesta, unha escoita atenta e unha toma de decisións construtiva. Ese tempo ao rematar a velada, xusto antes de ir durmir, é probablemente o encadramento ideal para levalo a cabo.
  7. ● Ofrecer certo marxe de manobra para adaptar as programacións a imprevistos ou ao grupo de participantes. Pensamos nun protocolo directo e sinxelo de información, en caso de necesidade de modificar a realización de certas actividades. Ao mesmo tempo, propoñemos que as programacións dos campamentos se dividan en dúas partes: unha, maioritaria, indicada pola DXXV, e outra aportada polo equipo de traballo ou empresa, susceptible de ser valorada de xeito técnico e a entregar antes do comezo da actividade. Seguramente poderían introducirse neses momentos ideas e potencialidades individuais de cada equipo, que non poden terse en conta ao partirse dun punto de vista xeral.
  8. ● Velar pola formación axeitada e específica das profesionais destinadas ao traballo con participantes de inclusión, que desenvolvan ao máximo as posibilidades dun campamento como espazo para normalizar, potenciar e poñer en valor as capacidades das persoas con diversidade funcional. Facilitar informes, formación ou características e adaptar instalacións e materiais.
  9. ● Facilitar o acceso á Campaña de verán ás persoas con menos recursos e converter aos campamentos nun verdadeiro espazo libre de prexuízos, onde se practica de xeito efectivo a igualdade de oportunidades e a non discriminación.
  10. ● Educar na realidade existente: novas tecnoloxías ou redes sociais. Favorecer a idea da desconexión e a ruptura a través dos campamentos e controlar o uso dos teléfonos móbiles dentro das instalacións, durante tanto tempo e en tantas ocasións.
  11. ● Asegurar, antes do inicio da campaña, as boas condicións dos materiais dispoñibles nas instalacións e propiedade da DXXV así como daquel que deberá ser achegado polas empresas adxudicatarias, ao mesmo tempo que se comproba a súa adaptación para as idades de cada campamento (talles de prendas, tamaño de bicicletas, arcos, etc.).
  12. ● Camiñar cara a mellora global do sector para lograr un Tempo Libre e unha Campaña de verán verdadeiramente educativa, asegurando a formación idónea das súas profesionais e mellorando as súas condicións laborais. Promover o cumprimento das condicións económicas e laborais que se contemplan no convenio colectivo do sector e establecer mínimos relativos aos salarios de xerencia, dirección, monitorado, outras profesionais implicadas, número de persoas que conformen equipos de traballos e gastos de material.
  13. ● Determinar uns prazos de licitación e adxudicación que permitan ás empresas dispoñer dun período de tempo suficiente, tanto para a planificación dos campamentos como destinado á formación do monitorado e equipos de traballo de cara á campaña.




Somos Tempo Libre traballa actualmente na achega de novas ideas para as instalacións galegas, que estaremos encantadas de compartir; así como de profundar e explicar cada un dos puntos citados con anterioridade. Da mesma maneira analizamos outros aspectos, seguramente a observar e a ter en conta máis a longo prazo, que agardamos tamén poder partillar.




La docencia, en busca de perfiles brillantes


Reforzar la vocación de quien la tenga, e intentar prestigiar la profesión docente y ponerla en valor en la sociedad. Ese es el objetivo del programa «Conoce el atractivo de la profesión docente», que comienza el próximo 20 de enero en el Centro Universitario Villanueva, cuyos responsables animan a «todo tipo de preuniversitarios, no solo los que quieran estudiar Educación, a ser “profesores por un día”, para que en un futuro cuando sean “padres de colegio” sepan valorar a quien está al cargo de la educación de sus hijos».


Resultado de imagen de docencia


Enlace

Por qué los gifs mejoran nuestra calidad de vida

Vivimos en una sociedad marcada por el frenética velocidad y el constante e cambio a la hora de relacionarnos con los demás. Generaciones de finales de los 80 y principios de los 90 hemos vivido la transición de los emoticonos más prehistóricos, los cuales exigían un alto nivel creativo tanto para crearlos como para entenderlos, hasta los más modernos y expresivos.

Con el paso del tiempo fuimos evolucionando, (o desevolucionando, eso ya es cuestión de gustos) como sociedad. Nuestra forma de comunicarnos se vio forzosamente obligada a cambiar debido  a la aparición de programas de movilidad como los Erasmus y compañía. Nos convertimos en una generación internacional, dónde los amigos ya no están al fondo de la calle, si no al otro lado del continente, con suerte.

La aparición de aplicaciones como Whatsapp llegaron con una nueva oleada de forma no verbal de comunicación, pero no quedó ahí, los gifs, que no nos queiten los gifs!

Añaden intensidad y realismo a las conversaciones que antes eran más frías. Añaden absurdo a las conversaciones más absurdas, nos hacen reir en el autobús y conseguir que todo el mundo nos mire. Porque a todos nos gusta recibir el gif de un perrete,  el de una ovación o el de un abrazo virtual. ¿Que a tu mejor amiga le acaba de dejar el novio? Mándale un gif, que acaba de ser madre, mándale un gif, que tu hermano se rompió una pierna, mándale un gif, que te mandan un gif, respóndele con  Suavizan las malas noticias y enfatizan las buenas.

Gifs para todos, que no nos quiten los gifs!

A esperanza da Sanidade Publica en Ourese

O día de onte foi un día histórico para a nosa cidade, onte Ourense converteuse nun bastión da defensa dos dereitos e servizos máis básicos da nosa sociedade e particularmente dos mais vulnerables, os nosos enfermos. Onte as prazas de Galicia en xeral enchéronse de dignidade e loita, sendo posiblemente Ourense un dos exemplos máis significativos.

Os orzamentos da Xunta de Galicia, ano tras ano son máis pírricos para a sanidade e reducen a calidade dos servizos. En particular, o ultimo ataque prodúcese no CHUO por parte do SERGAS onde se reducen de 41 a 31 camas por sección, isto supón que é posible que o CHUO en picos de actividade non consiga absorber toda a demanda da poboación, principalmente, unha poboación como a de Ourense que é especialmente envellecida. En conclusión isto vai provocar unha sobrecarga do servizo de urxencias e un empeoramento xeralizado de todo o servizo.

Moitas veces temos a sensación de que un trato ineficiente dos servizos públicos son a causa dos propios traballadores, pero a realidade dase de bruces contra esa ficción, cando son precisamente os traballadores os que non teñen recursos suficientes para dar un servizo de calidade. 

Este por tanto, é o pozo negro o que nos condenan os nosos políticos e a onde se dirixe a nosa cidade. O día de onte puxo un punto a parte, xa que coa mobilización nas rúas e esixindo respecto, e o camiño para non perder os nosos dereitos.

El sin vivir del vivir

No conocemos la totalidad de nuestra ciudad, pero anhelamos conocer mundo. No conocemos en profundidad las personas que nos rodean, pero estamos deseosos de conocer gente nueva. No queremos estar estáticos, pero a la vez deseamos pausa.

Atardecer en Galicia



Y aquí estamos los 13, en un cumulo de propósitos sin determinación pero con mucha fuerza.


Comunicar es fácil!

Como seres sociables, las personas pasamos toda nuestra vida comunicándonos unos con otros. pero, ¿lo hacemos correctamente? Javier Cebreiros nos desvela las tres claves fundamentales para que la comunicación sea fácil y efectiva. Al fin y al cabo "Es a través de la comunicación que podemos cambiar el mundo".




(SSCS0108) ATENCIÓN SOCIOSANITARIA A PERSONAS EN EL DOMICILIO



-

Coravin, o cómo servir vino sin abrir la botella.

Página Web

10 cosas que debes de saber


1. El vuelo más largo que ha hecho una gallina es de 13 segundos.
2. En Estados Unidos los policías comen donuts, en México comen tacos
3. Los tacos causan pesadez y sueño al digerirse por la carne roja.
4. Los donuts que la persona se vuelva más activa, por sus altos contenidos en azúcares y harina.
5. El primer año de un perro equivale a 21 años humanos, cada año canino posterior es de 4 años humanos.
6. La orina del gato brilla bajo la luz negra (ultravioleta).
7. Los ojos de los animales nocturnos pueden ver bien de noche debido a un compuesto blanco en la retina llamado guanina, sustancia que proporciona una superficie reflectora que hace que la luz rebote hacia enfrente, dándole a los ojos del animal una segunda oportunidad de absorber la luz de las imágenes. Esta luz reflejada hace que los ojos del animal parezcan brillar en la oscuridad.
8. Todas las termitas del mundo juntas pesan 10 veces más que todos los humanos juntos.
9. Se les comenzó a poner herraduras a los caballos en la época del Imperio Romano cuando estos comenzaron a pavimentar sus calles.
10. La silla eléctrica fue inventada por un dentista. 

Blogs para docentes recomendados por docentes

"Los profesores deben incorporar las últimas tendencias educativas en las aulas, si quieren la atención de los alumnos nacidos en la era digital. Conoce algunos blogs que te serán de ayuda" 


!Bienvenidos!!!!

Ya tenemos blog así que a partir de ahora, cualquier cosa que os parezca interesante, se puede publicar y compartir.
Espero que lo utilicemos habitualmente...... ¡ÁNIMO!!!

El porqué.

A mi me encanta la hostelería. Servir y hacer felices a las personas.
Muchas veces me dicen que por qué quiero "ser camarera", que para algo he estudiado... Desprestigiando lo que a mi me apasiona.
Por tanto, un día tras mucho divagar, lo tuve claro: ¡yo lo que quiero es ser profesora de Hostelería! Y puse todo mi empeño en ello.
Y lo que quiero ser es ¡UNA BUENA DOCENTE! Así que aquí estoy, para aprender, mejorar y transmitir así mi mayor pasión en la vida.

LA TAXONOMÍA DE BLOOM

NIVELES DE OBJETIVOS La taxonomía de Bloom nos permite escribir objetivos cognoscitivos atendiendo al tipo de conducta o de aprendizaje que requieren